Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Πάνος Καπίρης
Άκου...
εγώ ήρθα εδώ για να μείνω
τα παλιά πήγαινε έλα μου σβήνω
και με τίποτα δεν σε συγκρίνω
Εννοείται..
Με τα μάτια σου ερωτευμένος
στο φιλί σου τρελά κολλημένος
απ' το σώμα σου εξαρτημένος
κι άλλα πολλά....
Εννοείται!
Eννοείται ψυχή μου
την έχω πατήσει μαζί σου.
Εννοείται πως θέλω
να μείνω εγώ στη ζωή σου
Μα τα ψέματα δεν τα σηκώνω
ένα ψέμα σου και σε τελειώνω
θα σ' αφήσω και δεν θα γυρίσω
κι αυτό εννοείται!
Άκου... όσα έχω σου τα 'χω χαρίσει
και τους φίλους μου έχω πουλήσει..
τέτοιον έρωτα δεν έχω ζήσει...
εννοείται...
Words: Eleni Giannatsoulia
Music: Panos Kapiris
EMI, Greece, 2012
Listen... I came here to stay
I burn out my old erratic life
Because there is nothing to compare to you
Obviously...
I am in love with your eyes
I am crazily stuck with your kiss
I am addicted to your body
And more than that...
Obviously!
Obviously, my soul,
I am madly in love with you
Obviously I badly want
To stay in your life
But don’t lie to me
One your lie and it’s over!
I’ll let you go and I will not return
And it's obvious!
Listen...what I have I gave to you
I left my friends
I was never in love like that
Obviously
You will live in the garden of miracles
You‘ll walk in Paradise
You will almost die with my kisses
I will always love you
Obviously
Στίχοι: Φώντας Θεοδώρου & Λεμονής Σκοπελίτης
Μουσική: Λεμονής Σκοπελίτης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Να σε ξεχάσω, μου λέγαν οι φίλοι μου
Και πως ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα
Όμως δε βγήκες στιγμή απ’ τη σκέψη μου
Κι είσαι ακόμη εδώ
Πως θα πονέσω για λίγο, μου είπανε
Και πως μετά θα σε σβήσω για πάντα
Μα να που πέρασαν τόσα μερόνυχτα
Κι όμως ακόμη πονώ
Πόσο να πονέσω, πόσο
Παραπάνω δεν μπορώ
Μα απ’ το να σε ξεχάσω
Προτιμάω να πονώ
Πόσο να πονέσω, πόσο
Παραπάνω δεν μπορώ
Την ψυχή μου θα τη στρώσω
Να σκεπάσει τον καημό
Να μη με νοιάζει, μου λένε, που έφυγες
Κι όπως με ξέχασες να σε ξεχάσω
Λάθος μου ήσουν και λάθος μου φέρθηκες
Όμως εγώ δεν μπορώ
Κι όσο θα λείπεις εγώ θα σε σκέφτομαι
Κι όσο θα λείπεις εγώ θα πονάω
Να σε ξεχάσω δε θέλω, θα ντρέπομαι
Πάντα για σένα θα ζω
Πόσο να πονέσω, πόσο
Παραπάνω δεν μπορώ
Μα απ’ το να σε ξεχάσω
Προτιμάω να πονώ
Πόσο να πονέσω, πόσο
Παραπάνω δεν μπορώ
Την ψυχή μου θα τη στρώσω
Να σκεπάσει τον καημό
My friends were saying to forget you
And that the time heals everything
But you did not go from my mind even for a moment
And you're still there
I was told, I’ll suffer for a while
And after that for ever I will take you out of my mind.
Many days and nights have passed
But I still feel the pain
How long will I suffer?
I can’t stand it anymore!
But I prefer the pain
Rather than to forget you.
How long will I suffer?
I can’t stand it anymore!
I’ll spread out my soul,
To cover up the grief.
I shouldn’t care, they say, that you left,
That I must forget you just like you have forgotten me.
You were my mistake and treated me badly...
But I can not!
And while you're gone, I'll be thinking about you,
And while you're gone, I will suffer.
I don't want to forget you, I would be ashamed,
I will always live for you!
How long will I suffer?
I can’t stand it anymore!
But I prefer the pain
Rather than to forget you.
How long will I suffer?
I can’t stand it anymore!
I’ll spread out my soul,
To cover up the grief.
Στίχοι: Νίκος Δουλάμης
Μουσική: Κρίστιαν Δουλάμης
Αν μου επιτρέπεις
Θέλω δυο λόγια να σου πω
κι ύστερα άνεμος θα γίνω, θα χαθώ
αν μου επιτρέπεις
θέλω να αγγίξω ό,τι άγγιξε
να αγκαλιάσω ό,τι αγκάλιασε
αυτό το σώμα για τελευταία φορά
Αυτό το σώμα
Έχει σημάδια προδοσίας που δε σβήνουνε
Πόσο ακόμα
Θα με σκορπάς, θα με πουλάς, κι εγώ θ’ αφήνομαι
Αυτό το σώμα
Μέσα στα χέρια σου απόψε κράτησέ το
Κι όταν θα έρθει η στιγμή
Που θα μου πάρεις την ψυχή
Κομμάτιασέ το
Αν μου επιτρέπεις
θέλω δυο λόγια να σου πω
ψάχνω τη δύναμη στα μάτια σου να βρω
αν μου επιτρέπεις
εδώ που φτάσαμε μην απορείς
και την αιτία αν ζητάς να βρεις
σ’ αυτό το σώμα τις απαντήσεις θα δεις
Αυτό το σώμα
Έχει σημάδια προδοσίας που δε σβήνουνε
Πόσο ακόμα
Θα με σκορπάς, θα με πουλάς, κι εγώ θ’ αφήνομαι
Αυτό το σώμα
Μέσα στα χέρια σου απόψε κράτησέ το
Κι όταν θα έρθει η στιγμή
Που θα μου πάρεις την ψυχή
Κομμάτιασέ το
Lyrics: Nikos Doulamis
Music: Christian Doulamis
If you let me,
I want two words to say
and then I will become a wind, I’ll vanish.
If you let me.
I want to touch what was touched
To embrace what was embraced
By this body for the last time
This body has got
Scars of betrayal that cannot be erased.
For how long
You gonna dump and sell me, as I let it?
Keep this body tonight
In your arms
And when the time will come
To get my soul
You smash it!
If you let me
I want two words to say
I’m searching for the power in your eyes
Don’t be surprised with where we are now
And if you wonder why
You will see the answers on this body
This body has got
Scars of betrayal that cannot be erased.
For how long
You gonna dump and sell me, while I am letting you?
Keep this body tonight
In your arms
And when the time will come
To get my soul
You smash it!
Στίχοι : Νίκη Παπαθεοχάρη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Εγώ μεγάλωσα σε γειτονιά με τσέρκι
κι οι θεωρίες σου με βρίσκουν μακριά
επιχειρήματα παράλογα και αστεία
προσπαθείς να με τρελάνεις λογικά
Eσύ γεννήθηκες για να αγαπάς εσένα
περνάς απέναντι και εξαίρεση καμιά
αν είναι έτσι αυτό που λες εσύ αγάπη
μάλλον ζητάς να με τρελάνεις λογικά..
Μελαγχολία μου εσύ κυρία μου
σε όλα τα δύσκολα εσένα αγκαλιάζω...
Μες το πουκάμισο έχω μια θάλασσα
μα τη ζωή μου δεν μπορώ να την νοικιάσω (x2)
Άδειο δωμάτιο με θέα μόνο δάκρυ
ξάγρυπνες νύχτες και αδέσποτα φιλιά
και εγώ σου λέω πως αυτό δεν είναι αγάπη
δεν μπορείς να με τρελάνεις λογικά
Ψυχή μου δείξε μου την επανάσταση σου
μην συμβιβάζεσαι σε θέματα καρδιάς
τι λόγο έχεις να νοικιάζεις τη ζωή σου
μελαγχολείς και σε αδιέξοδο τραβάς
My melancholy
I grew up on the outskirts with pride
And your theories are far from me
Arguments are absurd and ridiculous
Maybe you are trying to drive me crazy
You were born to love yourself
You pass across not making an exception
And if this is what you call love
Maybe you want to drive me crazy
My melancholy you are my lady
I embrace you with all your harshness
I have a sea under my shirt
But I can’t rent out my life
An empty room with the view on tears
Sleepless nights and stray kisses...
I tell you, that this is not love
You can not drive me crazy
My soul, show me your revolution
Don't be compatible with heart issues.
What for to rent out the life,
Fall into melancholy and pull yourself into a dead end
Στίχοι/Words: Χριστόδουλος Σιγανός, Βαλεντίνο
Μουσική/Music: Χριστόδουλος Σιγανός
Πρώτη εκτέλεση/first performance: Νίκος Οικονομόπουλος
You tell me : "throw her out of your mind,
She is not for you.
You tell me: "Leave her alone, she does not deserve you,
She gives you only pain"
Quiet!
I love and my heart says it to me,
I see her every night in my dreams.
Quiet!
Don’t tell me anything more, I can not stand it,
I'm dead, I tell you, if she will not be mine.
Quiet!
You tell me not to insist
And not to wait for her anymore
You tell me that I'm losing myself
And that you wish me well ...
Quiet!
I love and my heart says it to me,
I see her every night in my dreams.
Quiet!
Don’t tell me anything more, I can not stand it,
I'm dead, I tell you, if she will not be mine.
Quiet!
Μου λέτε "βγαλ΄ την απ΄ το μυαλό σου
δεν είναι αυτή ο άνθρωπός σου"
μου λέτε "ασ΄ τη, δεν αξίζει
μονάχα πόνο σου χαρίζει"
Ησυχία
αγαπάω και μιλάει η καρδιά μου
κάθε βράδυ τη βλέπω στα όνειρά μου
Ησυχία
άλλα λόγια μη μου λέτε, δεν αντέχω
θα πεθάνω, σας το λέω, αν δεν την έχω
Ησυχία
Μου λέτε να μην επιμένω
άλλο να μην την περιμένω
μου λέτε χάνω τον εαυτό μου
κι όλοι ζητάτε το καλό μου
Ησυχία
αγαπάω και μιλάει η καρδιά μου
κάθε βράδυ τη βλέπω στα όνειρά μου
Ησυχία
άλλα λόγια μη μου λέτε, δεν αντέχω
θα πεθάνω, σας το λέω, αν δεν την έχω
Ησυχία
Στίχοι: Νίκη Σπυροπούλου
Μουσική: Πάνος Καπίρης
Εγώ είμαι γιος της αστραπής,
κι είμαι τραγούδι της βροχής
και τ΄ ουρανού δραπέτης...
Κι ήρθα πρωί μιας Κυριακής
να ζήσω πάθη μιας ζωής
στα βιαστικά σαν κλέφτης...
Και να εγώ ο δυνατός
μπροστά σου έγινα μικρός,
μπρος τη δική σου αγάπη...
Έριξα σώμα και καρδιά
μες’ του φιλιού σου τη φωτιά,
έγινα όλος στάχτη...
Εγώ έχω φίλους τα πουλιά
και ξέρω να πετώ ψηλά,
να ξεγελώ θανάτους...
Και να κερνάω τους καημούς
νερό και δάκρυ ποταμούς
να πίνουν άσπρο πάτο...
I Am Strong
I am the son of lightning
And I am the song of the rain
And the fugitive from the sky...
And I came one Sunday morning,
To live the life of passion
In a hurry, like a thief...
And though I am strong,
In front of you I became small,
In front of your love ...
I threw my body and my heart
Into your kiss of fire,
I became all ashes...
My friends are birds
I can fly high
I can cheat death
And treat sadness
With water and rivers of tears
Drunk till bottom...
Στίχοι: Λεμονής Σκοπελίτης
Μουσική: Λεμονής Σκοπελίτης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Την αλήθεια μάλλον δεν τη θες
ιστορίες φτιάχνει το μυαλό σου
πιάνεις τους γνωστούς μας και τους λες
ότι έφυγες για το καλό σου
Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Ένα με το ψέμα έχεις γίνει
Και να ξεχωρίσεις δεν μπορείς
Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Φύγε μακριά κι εκεί να μείνεις
Με το θράσος σου είναι ν΄ απορείς
Λέω να δώσω τόπο στην οργή
μα την ψυχραιμία μου τη χάνω
πόσο πια να κάνω υπομονή;
φταις και θες να βγεις κι από πάνω
Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Ένα με το ψέμα έχεις γίνει
Και να ξεχωρίσεις δεν μπορείς
Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Φύγε μακριά κι εκεί να μείνεις
Με το θράσος σου είναι ν΄ απορείς
You, probably, don’t need the truth
Making stories in your mind
You are grabbing our acquaintances and telling them
That you left me for your own good
But what right you have to judge me?
What for you blame me?
You have merged with lies
And you can not get rid of it
But what right you have to judge me?
What for you blame me?
Go away and stay there
Being surprised with your insolence
I give a word to pent-up fury
But I lose my temper
How long can I tolerate?
It’s your fault and still you want to be on top
But what right you have to judge me?
What for you blame me?
You have merged with lies
And you can not get rid of it
But what right you have to judge me?
What for you blame me?
Go away and stay there
Being surprised with your insolence
